Τρελά νερά

Τα γνωστά σε όλους τρελά νερά της Χαλκίδας για πολλά χρόνια αποτελούσαν θέμα άλυτο και ανεξήγητο.

Συγκεκριμένα:

Τα νερά κινούνται επί 3 ώρες προς μια κατεύθυνση με ταχύτητα που αυξάνει βαθμιαία και στη συνέχεια επί άλλες 3 ώρες με ταχύτητα μειωμένη. Μετά τη συμπλήρωση 6 ωρών περίπου, τα νερά ηρεμούν για 2 λεπτά κι’ ύστερα αλλάζουν κατεύθυνση.

Το παλιρροιακό φαινόμενο του Ευρίπου είναι μοναδικό στον κόσμο γιατί παρουσιάζει πολλές περίεργες ιδιοτυπίες, που δεν συναντιούνται στ’άλλα παρόμοια φαινόμενα απανταχού της γης.

Το φαινόμενο αυτό παρατήρησε πρώτος ο Αριστοτέλης, που ασχολήθηκε πολύ με τα νερά της Χαλκίδας.

Υπάρχει μάλιστα μια παράδοση, ότι ο Αριστοτέλης αυτοκτόνησε, πέφτοντας στα νερά του Ευρίπου, επειδή δεν μπόρεσε να λύσει το πρό8λημα, λέγοντας το περίφημο «'Επεί οϋκ έσχεν Εύριπον 'Αριστοτέλης, έχετο Εϋριπος 'Αριστοτέλην». Αυτό φυσικά αποτελεί μύθο, γιατί ο Αριστοτέλης πέθανε μεν στη Χαλκίδα, αλλά από φυσικό θάνατο.

Η εξήγηση ήρθε βέβαια πολύ αργότερα και είναι η εξής:

Κατά τη διάρκεια των τετραγωνισμών, δηλαδή στο τελευταίο και πρώτο τέταρτο της σελήνης, παρατηρείται η μικρότερη ταχύτητα του ρεύματος γιατί η έλξη της σελήνης πάνω στα υγρά μόρια της θάλασσας εξουδετερώνεται, μερικώς, από την έλξη του ηλίου, που ενεργεί αντίθετα. Στην περίπτωση αυτή οι άνεμοι που πνέουν στην περιοχή απωθούν τα νερά και τα συσσωρεύουν σε κάποια άκρη, κι’ όταν οι άνεμοι σταματήσουν, αυτά μετατοπίζονται αντίθετα και προκαλούν ταλαντώσεις. Οι ταλαντώσεις αυτές ή κυματοπάλσεις, όπως λέγονται επιστημονικά, δημιουργούν παλιρροιακό κύμα το οποίο υπερβαίνει τ’ ασθενή παλιρροιακά ρεύματα κι’ έτσι έχουμε ακανόνιστες αλλαγές στη φορά του ρεύματος.